Kanjers stuk voor stuk!
Kanjers, de kinderen van het kinderkamp. Kanjers, hun lach zit nog in mijn hoofd, hun dankbaarheid komt meteen weer boven, tranen uit liefde toen we afscheid namen, hun gezichtjes heb je zo weer voor je.
Kanjers, stuk voor stuk.
Kanjers, de jongeren van Young Dorcas. Kanjers omdat ze moesten samenwerken met onbekende Hollanders. Vrij namen om te helpen, bij sporten, spelen, klussen en vertalen. Kanjers, Christi, Adina, Flavia, Petre, en ga maar door.
Kanjers, stuk voor stuk.
Kanjers, zigeunerkinderen. Je zou maar bij je oma wonen, omdat je pa en ma er niet voor je zijn. Je zou maar opgroeien tussen dronken mensen, geweld, afval, ratten en vlooien. Je zou maar leven in een piepschuim, roze huis. Je zou maar 15 jaar zijn en zwanger. Je zou maar liefde krijgen in de vorm van een tik met een stok. Je zou maar, naar school willen gaan, willen werken, anders willen zijn, maar nergens heen kunnen omdat je voor de wet niet bestaat. Je zou maar door het leven gaan, met alleen een t-shirt aan. Je zou maar…
Kanjers, die kinderen, stuk voor stuk.
Kanjers al die projectleiders als Vera, Joanna, Dana en Sylvester. Mensen die zich inzetten voor hun medemens. Kanjers onze Dorcasreisleiders: Dana en Iris. Wat een geregel voor ons als groep. Altijd klaarstaan met een goed programma, tot in de puntjes geregeld. Maar dat niet alleen, kanjers om wie ze zijn! Wat een inzet en gezelligheid!
Kanjers, stuk voor stuk.
Kanjers, onze geweldige groep. Kanjers omdat ze stilstaan bij hoe het ook kan. Bij een andere wereld, een ander leven, grenzen overgaan, letterlijk en figuurlijk. Kanjers omdat ze doorzetten, zich inzetten voor een ander. Met een lach doorgaan, terwijl dat soms best lastig was. Dat alles maakt hen tot een kanjer. Kanjers: Richard, Franca, Miranda, Nathalie, Margreet, Tim, Dorieke, Mathhias, Nathalie, Heleen, Melanie, Robert, Sjoerd, Janouk, Björn, Iris, Albert en Everdien...
Kanjers, stuk voor stuk!
Geschreven door Jeanine Koelewijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten