Aapjes kijken

Vandaag begon het tweede deel van onze reis, Hetgeen waar de jongens al één jaar naar uitkeken, het klussen. De eerste klusdag was aangebroken en we hadden er allemaal erg veel zin in. Er waren vier groepjes gemaakt waarvan er één ging schilderen, terwijl de andere drie groepjes ergens anders heen gingen. Verdere informatie kregen we niet. Na deze uitleg vertrokken de groepjes naar hun bestemming. Het groepje wat ging schilderen trof een oud tweekamerappartement aan, wat werd bewoond door een oud, ziek omaatje die daar samen met haar dochter en twee kleindochters woonde. Geschokt van de situatie begon het groepje met werkzaamheden. Er is daar de hele dag geschuurd en schoongemaakt. Morgen word daar het schilder- en andere opknapwerk gedaan. De drie andere groepjes hadden niet echt een idee wat ze moesten verwachten. Lopende vertokken we op weg naar onze ‘’bestemming onbekend’’. Aangekomen troffen we een zigeunerdorp aan wat in erg onhygiënische staat was. De drie groepjes verdeelden zich over de drie huisjes waar omaatjes woonden.

Na een paar minuten geschokt rondkijken en wennen aan de stank, kregen we van de bouwvakkers taken. Zo sprongen Matthias en Sjoerd een gat in de lucht toen ze gelijk aan de gang mochten op het dak van het huis. Tim daarentegen keek de eerste vijf minuten jaloers toe terwijl hij spijkers uit het plafond trok, na deze grote teleurstelling mocht Tim eindelijk doen wat hij wilde, het dak renoveren. Vele dorpbewoners kwamen kijken of ze ons wel vertrouwden met hun huis. Zo werd er een hele discussie gevoerd over het dak, want de Roemenen zagen het wel zitten dat niet alleen het slechtste deel, maar het hele dak werd gerenoveerd. Als een ware attractie stonden onze jongens op het dak te proberen zich niks aan te trekken van het kritische publiek. Na vele uren aapjes kijken waren de zigeuners iets meer relaxt. Zo vonden ze Richard en Melanie een leuk stelletje en wilden ze samen met ons op de foto. Na deze dag vol nieuwe indrukken, kijken we terug met voldoening, want nuttig bezig geweest zijn we zeker. Morgen is weer een drukke klusdag waarbij we weer een stap verder komen in het renoveren van onze granny huizen en waarbij er hopelijk minder sprake is van aapjes kijken en meer mensen die ons echt meehelpen.

                                                                            Miranda Schaap en Janouk de Graaf